Isang Panibagong Hamon: Ang Panahon ng AI Agents
Sa mabilis na pag-unlad ng artificial intelligence, isang bagong yugto ang unti-unting lumilitaw—ang panahon ng AI agents. Hindi na lamang ito tungkol sa chatbots na nagbibigay ng sagot o rekomendasyon. Tayo ngayon ay papasok sa isang mundo kung saan ang AI ay makakakilos, makakapag-desisyon, at makakapag-interact sa ibang AI at sa kapaligiran—na tila mga aktwal na nilalang sa digital na mundo.
Isa sa mga nangungunang eksperto sa larangan ng AI safety ay si Zico Kolter, propesor sa Carnegie Mellon University, tagapayo sa AI security startup na Gray Swan, at board member ng OpenAI. Ang kanyang pananaliksik ay nagpapakita ng kahinaan at banta ng mga modelong AI—lalo na sa mas autonomous na anyo ng mga ito, ang AI agents.
Mula sa Pag-aaral ng Panganib, Patungo sa Mas Ligtas na Disenyo
Matagal nang pinag-aaralan ni Kolter kung paano binabasag, nililinlang, at jailbreak-in ang mga advanced AI models. Ngunit ngayon, nakatuon din siya sa paggawa ng mga modelong mas ligtas at mas matatag sa pag-atake. Habang ang kanyang team ay hindi pa umaabot sa antas ng mga modelong may daan-daang bilyong parameters gaya ng ChatGPT o Gemini, mahalaga pa rin ang kanilang layunin: bumuo ng mga secure na modelo mula sa simula.
Kamakailan, nakipagtambalan ang CMU sa Google upang madagdagan ang kanilang compute power. Ayon kay Kolter, ito ay mahalaga dahil kahit sa akademikong pananaliksik, kailangan na rin ngayon ng mas mataas na computing capability para makasabay sa pagsasanay ng mga modelong AI.
Mas Mapanganib Kapag May Aksyon
Sa simpleng chatbot, mababa ang panganib. Kung sabihin man ng chatbot kung paano mag-hotwire ng kotse, hindi ito gaanong delikado—nasa internet na rin naman ang impormasyon. Pero nag-iiba ang usapan kapag ang AI ay nakakakilos: makapagpadala ng email, makapagdikta ng galaw sa pisikal na mundo, o makapagnakaw ng data.
Ito ang panganib ng AI agents. Sa pamamagitan ng mga system na ito, maaaring mapasok ng masasamang loob ang isang agent para gawin ang mga bagay na hindi ito dapat gawin. Parang “buffer overflow” sa tradisyonal na software hacking. Kapag nabasag ang modelong AI, puwedeng gamitin ang agent bilang sandata.
Pausbong na Seguridad, Ngunit Hindi Pa Huli
Ang mabuting balita, ayon kay Kolter, ay nagkakaroon na tayo ng mas mahusay na mga teknolohiya sa seguridad. Sa mga system gaya ng OpenAI’s Operator, kailangang may manwal na confirmation mula sa tao bago gawin ang ilang sensitibong aksyon.
Ngunit habang lumalaki ang awtonomiya ng mga agents, liliit ang papel ng tao sa loop. Darating ang panahon na hindi na natin kailangan mag-click ng "agree" sa bawat kilos ng AI agent. At dito magsisimula ang mas seryosong usapan tungkol sa risk.
Ugnayan ng AI Agents: Hamon at Pag-asa sa Hinaharap
Isa sa pinakamalaking tanong ay:
Anong mangyayari kung ang mga AI agents ay magsimulang mag-usap at makipagnegosasyon sa isa’t isa?
Ayon kay Kolter, hindi ito hypothetical—kundi isang tiyak na bahagi ng hinaharap. Magkakaroon ng interaksyon ang mga agents na may iba't ibang layunin at interes, at dito papasok ang bagong hamon: game theory para sa mga AI.
Ang kasalukuyang game theory ay nakabatay sa karanasang pantao—mga taong may damdamin, layunin, at limitasyon. Ngunit ang mga AI agents ay ibang-iba. Sila ay mabilis, may access sa napakalawak na impormasyon, at maaaring hindi sumusunod sa mga inaasahang social norms.
Ayon kay Kolter, maaaring kailanganin natin ng bagong uri ng game theory upang unawain ang ugnayan ng mga AI agents, at pati na rin ang relasyon ng mga ito sa tao. Hindi sapat ang mga lumang modelo upang ipaliwanag ang mga bagong uri ng interaksyon sa hinaharap.
Panahon ng Pagpaplano, Hindi ng Paghihintay
Habang hindi pa lubusang laganap ang mga AI agents, ngayon ang panahon upang paghandaan ang kanilang pagdating. Sa pamamagitan ng mas malalim na pananaliksik, mas matatag na seguridad, at bagong pananaw sa ugnayan ng teknolohiya at lipunan, maaari nating masiguro na ang kanilang pag-unlad ay hindi magiging sanhi ng panganib—kundi ng progreso.
0 Mga Komento